Dressuur: samenwerken als partners

Uitgangspunt: respect voor het paard
Trainen gebeurt met respect voor het paard. Een ruiter moet daardoor over de nodige discipline beschikken. Het paard dient de ruiter te vertrouwen en omgekeerd, alleen zo kan een goede verstandhouding ontstaan om te komen tot optimale resultaten.  

Balans voor beweging: het opleidingsskala
Geen enkel paard is hetzelfde, wat maakt dat we de training dienen aan te passen aan elk paard, maar bij de opleiding van elk paard moet het opleidingsskala (Skala der Ausbildung) doorlopen worden: takt - ontspanning - aanleuning - impuls - rechtrichten - verzamelen. Hierbij is lichtheid telkens het uitgangspunt: we willen geen kilo's in onze handen, we willen niet trekken, schoppen en duwen, we willen dat het paard alles op lichte hulpen doet. Het moet er voor de omstaander uitzien alsof alles vanzelf gebeurt. We vertrekken vanuit een contactteugel, waar we het paard naartoe rijden: voorwaartsdrang en vertrouwen in de ruiterhand zijn hierbij het uitgangspunt. De volgorde van het skala kan al eens variëren en dient ook niet strikt te worden gevolgd. Uiteindelijk is het doel het belangrijkste: we streven naar een los, lenig en soepel paard dat zijn oefeningen met het grootste gemak uitvoert.  

Afwisseling
Houd het werk voldoende afwisselend voor je paard: beperk je niet tot de artificiële omgeving van een rijbaan, maar ga eens naar buiten, neem eens een sprongetje of loop wat balkjes. Afwisseling houdt een paard fris en blij. En alleen een blij paard wilt zijn best voor je blijven doen. 

Ruitergevoel
Sommige mensen hebben veel ruitergevoel van nature, anderen hebben het wat minder, maar één ding is zeker: ruitergevoel kan je leren, als je maar genoeg oefent en de nodige discipline aan de dag legt om jezelf te corrigeren. Ik vind het erg belangrijk dat ruiters goed leren voelen wat er verkeerd gaat en ook begrijpen waarom ze voor een bepaalde oplossing moeten kiezen. Dit probeer ik dan ook zo goed mogelijk over te brengen in mijn lessen. Daarbij is het de bedoeling dat je zelfoplossend leert te rijden, zodat je niet moet wachten tot de volgende les en in de tussentijd met veel vragen zit. 

​Aandacht voor ruiterhouding
Ik besteed ook veel aandacht aan de houding van de ruiter: met een goede houding help je je paard al een heel eind op weg om zijn lijf beter te gaan gebruiken. Vaak is een kleine houdingswijziging al genoeg voor een totaal ander gevoel en/of beeld. Het paard is immers de spiegel van zijn ruiter. 

Huisvesting en voeding 
In mijn filosofie van een blij en gezond paard dat graag met je wil samenwerken, is huisvesting een belangrijke factor: elk paard heeft recht op dagelijkse weidegang. Dit is van belang voor de mentale gezondheid van je paard. Een paard dat nooit buiten komt en nooit een keertje vrij kan bewegen of geen enkele vorm van sociaal contact heeft met een ander paard, zal last hebben van stress en spanning. Je moet het je zelf maar eens voorstellen als mens: 24u per dag in een hok zo groot als een toilet, met – als je geluk hebt – een klein raampje naar buiten. Helaas is dit nog te vaak een actuele situatie voor vele paarden. 

Het is jouw taak als paardeneigenaar om ervoor te zorgen dat jouw paard elke dag vrije beweging heeft. Net zoals het jouw taak is om ervoor te zorgen dat jouw paard de juiste voeding krijgt: uitgebalanceerd krachtvoer, aangepast aan de specifieke noden van je paard, maar vooral: voldoende ruwvoer en water.