Houd rekening met de anatomie van een paard

Cemmie (4 jaar) heeft vertrouwen in de ruiterhand en gaat ontspannen voorwaarts-neerwaarts door de baan

Tussen de oefeningen door wordt Licor uitgenodigd om zich te ontspannen en zijn rugspieren op te rekken.

Licor in een impulsrijke middendraf met een lichte aanleuning.

Licor leert piafferen: een oefening waarvoor een hoge graad van verzameling nodig is. Nog lang niet perfect op deze foto.

Dressuur: samenwerken als partners

 
Uitgangspunt: respect voor het paard

Trainen gebeurt met respect voor het paard. Een ruiter moet daardoor over de nodige discipline beschikken. Het paard dient de ruiter te vertrouwen en omgekeerd, alleen zo kan een goede verstandhouding ontstaan om te komen tot optimale resultaten.  

Balans voor beweging: het opleidingsskala

Bij het trainen van een paard moet er rekening gehouden worden met de anatomie van paarden in het algemeen en met de specifieke sterke en zwakke punten van het paard in het bijzonder. Luie paarden zullen een andere trainingschema nodig hebben dan hete paarden, bij korte paarden zal er meer gelet moeten worden op lengtebuiging als bij lange paarden, grote paarden zullen wat meer tijd nodig hebben om kracht te ontwikkelen dan kleine paarden, etc.

Geen enkel paard is hetzelfde, wat maakt dat we de training dienen aan te passen aan elk paard, maar bij de opleiding van elk paard moet het opleidingsskala (Skala der Ausbildung) doorlopen worden: takt - ontspanning - aanleuning - impuls - rechtrichten - verzamelen. Hierbij is lichtheid telkens het uitgangspunt: we willen geen kilo's in onze handen, we willen niet trekken, schoppen en duwen, we willen dat het paard alles op lichte hulpen doet. Het moet er voor de omstaander uitzien alsof alles vanzelf gebeurt.

De volgorde van het skala kan al eens variëren en dient in mijn ogen ook niet strikt te worden gevolgd. Uiteindelijk is het doel het belangrijkste: we streven naar een los, lenig en soepel paard dat zijn oefeningen met het grootste gemak uitvoert.  

Tot slot nog dit: houd het werk voldoende afwisselend voor je paard: beperk je niet tot de artificiële omgeving van een rijbaan, maar ga eens naar buiten, neem eens een sprongetje of loop wat balkjes. Afwisseling houdt een paard fris en blij. En alleen een blij paard wilt zijn best voor je blijven doen. 

Over ruitergevoel

Sommige mensen hebben veel ruitergevoel van nature, anderen hebben het wat minder, maar één ding is zeker: ruitergevoel kan je leren, als je maar genoeg oefent en de nodige discipline aan de dag legt om jezelf te corrigeren. Ik vind het erg belangrijk dat ruiters goed leren voelen wat er verkeerd gaat en ook begrijpen waarom ze voor een bepaalde oplossing moeten kiezen. Dit probeer ik dan ook zo goed mogelijk over te brengen in mijn lessen. Daarbij is het de bedoeling dat je zelfoplossend leert te rijden, zodat je niet moet wachten tot de volgende les en in de tussentijd met veel vragen zit. 

Ik besteed ook veel aandacht aan de houding van de ruiter: met een goede houding help je je paard al een heel eind op weg om zijn lijf beter te gaan gebruiken. Vaak is een kleine houdingswijziging al genoeg voor een totaal ander gevoel en/of beeld. Het paard is immers de spiegel van zijn ruiter. 


Huisvesting en voeding 

In mijn filosofie van een blij en gezond paard dat graag met je wil samenwerken, is huisvesting een belangrijke factor: elk paard heeft recht op dagelijkse weidegang. Dit is van belang voor de mentale gezondheid van je paard. Een paard dat nooit buiten komt en nooit een keertje vrij kan bewegen of geen enkele vorm van sociaal contact heeft met een ander paard, zal last hebben van stress en spanning. Je moet het je zelf maar eens voorstellen als mens: 24u per dag in een hok zo groot als een toilet, met – als je geluk hebt – een klein raampje naar buiten. Helaas is dit nog te vaak een actuele situatie voor vele paarden. 

Het is jouw taak als paardeneigenaar om ervoor te zorgen dat jouw paard elke dag vrije beweging heeft. Net zoals het jouw taak is om ervoor te zorgen dat jouw paard de juiste voeding krijgt: uitgebalanceerd krachtvoer, aangepast aan de specifieke noden van je paard, maar vooral: voldoende ruwvoer en water.